مقدار سرمی هورمون آنتی مولرین بعد از تمرین ورزشی در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده

مقدمه: سندرم تخمدان پلی کیستیک، یک بیماری غدد درون ریز پیچیده است که با اختلالات متابولیکی و تولید مثلی مشخص می‌شود. این سندرم، شایعترین علت ناباروری است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر تمرین هوازی بر شاخص‍های چاقی، مقاومت به انسولین و سطح سرمی هورمون آنتی مولرین در بیماران PCOS انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمونو گروه کنترل می باشد که در سال 1391 بر روی 22 زن مبتلا به PCOS مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی کوثر وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اراک انجام شد. افراد به صورت تصادفی در دو گروه تمرین هوازی و کنترل قرار گرفتند. برنامه تمرین به مدت 8 هفته به صورت سه جلسه در هفته بود. در هفته صفر و هشتم، نمونه خون ناشتا جمع آوری و اندازه‌گیری‌های آنتروپومتریک انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم ‌افزار آماری SPSS (نسخه 15) و آزمون های کولموگروف- اسمیرنوف و تی وابسته انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: وزن بدن (002/0>p)، شاخص تودة بدنی (05/0>p)، نسبت دور کمر به باسن (001/0>p) و درصد چربی بدن (02/0>p) در گروه تمرین هوازی، به طور معنی داری کاهش یافت، در حالی که VO2 peak با ورزش افزایش یافت (05/0p). نتیجه‌گیری: تمرین هوازی، وضعیت متابولیک و مورفولوژیک بیماران مبتلا به PCOS را بهبود می‌بخشد و این اثرات مفید با تغییر در سطوح سرمی هورمون آنتی مولرین همراه نیست.